در تمام زبان‌ها، افعال به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
- افعال اصلی
- افعال اسنادی
افعال اسنادی دلالت بر بودن دارند و در خصوص ماهیت، کیفیت، کمیت و به‌طور کلی وجود انسان و یا هر چیز دیگر توضیح می‌دهند. در انگلیسی ما این افعال را TO BE می‌نامیم.
که شامل پنج فعل ذیل می‌باشد:
| To Be Verbs |
| am |
| is |
| are |
| was |
| were |
- AM
- IS
- Are
- Was , Were
تنها فعل TO BE است که برای I یا من مورد استفاده قرای می‌گیرد.
زمانی که من می‌خواهم در مورد خودم توضیحی بدهم یا شغل خود را معرفی کنم از این فعل استفاده می‌کنم.
I am a teacher.
I am Tom.
برای فرد سوم شخص مفرد یعنی He، She و It مورد استفاده قرار می‌گیرد و معنای “او هست یا این هست” می‌دهد.
She is a teacher.
He is my friend.
It is a table.
از طرفی is برای اسم‌های اشاره this و that که اشاره مفرد برای نزدیک و دور را دارند نیز، استفاده می‌شود.
This is an apple.
That is a school.
فعلی از افعال TO BE است که برای اسامی و یا ضمیرهای جمع (you, they) مورد استفاده قرار می‌گیرد و دلالت به بودن آن‌ها دارد.
They are my children.
You are a nice man.
برای اسامی اشارهthese و those که اشاره به جمع دارند نیز، از این فعل استفاده می‌کنیم.
These are soldiers.
Those are pencils.
Was و Were به عنوان گذشته فعل‌های TO BE مورد استفاده قرار می‌گیرند.
– Was گذشته افعال مفرد یعنی am، is
– Were گذشته فعل are
They were his classmates.
I was happy when I was child.